گروهی از استادان ایرانیِ زبان و ادبیات فارسی در مناطق مختلف جهان در نامه ای خطاب به «امامعلی رحمان» رئیس جمهوری تاجیکستان، با این دلیل که الفبای سیریلیک مانعی برای برخورداری تاجیکستانی ها از اقیانوس غنی فرهنگ فارسی شده است، خواستار بازگشت خط پارسی به این کشور شده اند.
به گزارش آی فیلم 2، مردم فارسی زبان تاجیکستان با وجود داشتن مشترکات عمیق فرهنگی با ایران و افغانستان، اما به خاطر مانعی بزرگ به نام الفبای بیگانه سیریلیک رابطه فرهنگی مناسبی با این کشورها ندارند.
مردم کشور نه میلیون نفری تاجیکستان به زبان فارسی سخن می گویند اما بیش از 85 سال است که الفبای سیریلیک ، آنان را از فرهنگ و تمدن کهن پارسی دور نگاه داشته است.
اگر چه مقامات تاجیکستانی تلاش هایی را برای فارسی کردن بسیاری از اصطلاحات زبان فارسی که طی دوران استعماری شوروی به روسی تغییر یافته بود انجام داده اند، اما تلاش چندانی برای تبدیل خط سیریلیک به فارسی انجام نشده است.
آنها اعتقاد دارند که خط سیریلیک هم جزئی از تاریخ کشورشان شده است و نمی توان به راحتی این بخش از تاریخ را با تبدیل به خط فارسی تغییر داد.
به اعتقاد کارشناسان، هرچند کوشش هایی برای بازگشت خط فارسی به تاجیکستان انجام شده است ، اما عزم جدی تاکنون نه تنها از سوی خود کشور تاجیکستان انجام نشده ، بلکه سایر کشورهای فارسی زبان نیز در این مورد اقدام جدی انجام نداده اند.
اخیرا گروهی از استادان زبان و ادب فارسی در نامه ای سرگشاده به رئیس جمهور تاجیکستان، رئیسان و نمایندگان مجالس این کشور خواهان به رسمیت شناختن زبان پارسی و بازگشت خط پارسی در تاجیکستان شده اند.
به گزارش سایت انجمن پارسی،این عده از استادان زبان فارسی عضو سازمان بین المللی انجمن پارسی، یادآور شده اند که تا سال 1925 میلادی زبان مردم فرارود فارسی بوده است و از «رودکی» تا «عینی» به این زبان نوشته اند.
در این نامه از مقامات تاجیکستان خواسته شده است که برای پاسداشت وحدت ملی تاجیکستان، رشد خود شناسی ملی و سربلندی تاجیکستانی ها، حفظ میراث معنوی، تداوم بالندگی ، گسترش شکوفایی و مشارکت در افتخارات فرهنگی فارسی گویان جهان، نام درست و راستین زبان تاجیکستانی ها که پارسی است به رسمیت شناخته شود.
خط فارسی در کشورهای ایران و افغانستان به عنوان خط رسمی محسوب می شود اما در پی تغییر خط در تاجیکستان به لاتین و سپس به سیریلیک از سال 1307هجری خورشیدی (1928 میلادی)، خط فارسی در تاجیکستان کنار گذاشته شد.
از آن زمان تاکنون تاجیکستانی ها با میلیون ها فارسی زبان در ایران، افغانستان و بعضا در کشورهایی مانند ازبکستان، ترکیه ، هندوستان و آذربایجان که شمار زیادی به زبان فارسی صحبت می کنند ، به خاطر سد خط سیریلیک نمی توانند ارتباط مکتوب مناسب برقرار کنند.
به خاطر تغییر الفبا امروز تنها درصد کمی از مردم تاجیکستان قادر به خواندن و نوشتن زبان شیرین فارسی با الفبای نیاکان هستند.
محقق و پژوهشگر زبان و ادب فارسی در آسیای مرکزی می گوید؛ در سال هایی که تاجیکستان در سیطره نظام کمونیستی شوروی سابق بود ، دین و زبان تاجیکستانی ها در معرض طوفان ها قرار گرفت، اما خللی نپذیرفت و زبان شیرین فارسی لحظه ای از زندگی شان دور نشد.
وی گفت: «رودکی» ؛ «سعدی» ؛ «حافظ» و «بیدل» همواره مونس شب های تار مردم تاجیکستان بوده است.
«علی اصغر شعردوست» در گفت و گو با ایرنا می افزاید: امروزه بسیاری از فارسی زبانان در ایران و افغانستان افسوس می خورند که با تغییر الفبای نیاکان قادر نیستند رابطه فرهنگی مناسبی با برادر کوچکتر خود تاجیکستان برقرار کنند و در مقابل نیز تاجیکستان به خاطر همین مانع از اقیانوس بیکران و غنی فرهنگی افغانستان و ایران بهره چندانی ندارد.
